خوبی نیومده

نشاید این زمانه مهربانی

شکست آرد اساس زندگانی

به هریارو رفیق و همدل خود

اگر گویی تو اسرار نهانی

چو از درگاه خانه پا نهد در

کند افشا سخنهایت به آنی

سر سفره تملق گوید از تو

چو از تو میبرد سود کلانی

دودست او همیشه جوف جیبت

به ترفندی رود که خود ندانی

سرش افکنده دستش روی سینه

چو بیند پول داری شادمانی

همه ورد زبانش چاکرم من

اگر بر دخل وی سودی رسانی

ولی افسوس وصد حیف از زمانی

شوی مفلس ببینی لا مکانی

ز هر سو نیش خندت میزند وی

که بودی ساده در روز جوانی

گذارت چون فتد بر درگه وی

ز آیفن پیش دربش گر بخوانی

ترا نشناسد و نامت نداند 

بگوید دور شو زینجا فلانی

پشیمان می شوی ازکرده خویش

چرا قدر وجود خود ندانی

که پای یار ناباب و ریاکار

بهار عمر خود کردی خزانی

چنین فرد از شیاطین است جانا

بود این دوست نانی نی که جانی

تو را اندیشه باید آریا   تا

به  دام  ظاهری  زیبا  نمانی

شهسواری(آریا)

https://t.me/joinchat/AAAAAEIwWQnAdNUJONLbWg